رجال المهدی علیه السلام
براساس برخی روایات، گروهی از فرشتگان الهی، دو تن از پیامبران الهی و جمعی از مؤمنان خالص، همواره در کنار حضرت مهدی (ع) هستند و لحظه ای آن حضرت را تنها نمی گذارند و گاهی اوقات از آنها تعبیر به «ابدال»، «اوتاد»، «رجال الغیب» و یا «رجال المهدی (ع)» می شود، مؤمنان خالصی که توفیق رفیقشان شده و در خدمت حضرت مهدی (ع) سر از پا نمی شناسند همانند خود حضرت (ع) به صورت مخفی در بین مردم زندگی می کنند، زن و فرزند داشته و رفتاری عادی و معمولی دارند ضمن آنکه هیچ گونه ادعایی نیز در این خصوص ندارند مگر آنکه حضرت (ع) به آنها اجازه دهد یا خودشان را معرفی کرده و یا از طرف ایشان پیام خاصی را ابلاغ نمایند.
1. یونس بن ضبیان از امام صادق (ع) روایت می کند که آن حضرت فرمودند: هرگاه امامی از ما اهل بیت (ع) به مقام امامت می رسد، خداوند متعال او را با 313 نفر از فرشتگاه به عدد «اصحاب بدر» یاری می کند و همراه آن امام هفتاد مرد و دوازده تن به نام «نقیب» است که امام (ع) آن هفتاد نفر را به مناطق مختلف می فرستد تا مردم را به سوی او دعوت کنند. [1]
2. ابوبصیر می گوید از امام صادق (ع) شنیدم که فرمودند:
«لابد لصاحب هذا الامر من غیبه و لابد له فی غیبته من عزله و نعم المنزل طیبه و ما بثلاثین من وحشه»[2]
«به ناچار صاحب الامر (ع) از نظرها غایب شود و به ناچار در این غیبت از عموم مردم کناره گیری می کند و چه خوب منزلی است «طیبه» [3] و با 30 نفر تنهایی و وحشتی نیست.»
3. قال الصادق (ع):
«للقائم (ع) غیبتان: احدهما قصیره و الاخری طویله. الغیبه الاولی لایعلم بمکانه فیها الا خاصه شیعته و الاخری لایعلم بمکانه فیها الا خاصه موالیه» [4]
«برای حضرت قائم (ع) دو غیبت است، یکی صغری و دیگری کبری. در غیبت صغری جز شیعیان مخصوص او از جای آن حضرت خبر ندارند و در غیبت کبری به غیر از دوستان مخصوص آن حضرت (ع) از مکان ایشان خبر ندارند.»
بنابراین تعدادی از مؤمنان خالص و از خواص شیعیان که تعداد آنها نیز ممکن است به حسب شرایط تغییر کند همواره در خدمت حضرت صاحب الامر (ع) هستند.
[1] الخرائج و الحرائج، قطب الدین راوندی، به نقل از بحارالانوار ج 25، ص 139
[2] اصول کافی، ج 2، ص 140
[3] بنا به نظر برخی شارحین «طیبه» شهر مدینه، یا اطراف آن می باشد
[4] کافی، ج 3، ص 141
منبع: کتاب امام حاضر مدیر ناظر
