حکمت نامه کودک

یکی از اساسی‌ترین اهداف تشکیل خانواده تربیت نسل صالح است. از آنجا که فرزند میوه زندگی و ثمره ازدواج است، تربیت و پرورش او برای والدین از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است. از سوی دیگر دوران کودکی زیربنای شخصیت انسان و بهترین زمان برای تربیت است. از این رو سوال مهم این است که تربیت سعادت بخش چیست و شیوه تربیت صحیح کدام است؟در احادیث معصومان (علیهم السلام) آموزه‌های حکیمانه‌ای در این باره وجود دارد که می‌تواند راهگشای خانواده‌ها و دست‌اندرکاران تربیت کودک باشد.
حکمت‌نامه کودک با هدف ارائه این آموزه‌ها به علاقمندان، شکل گرفته است و در سه بخش اصلی "بنیاد تربیت کودک"، "حقوق فرزندان" و "وظایف کودک" تدوین شده است.

پرورش فرزند شایسته ، بر سه رکن اساسى استوار است . این ارکان عبارت اند از : 1 . خانواده شایسته 2 . رعایت حقوق کودک 3 . وظیفه شناسى کودک . حکمت نامه کودک ، رهنمودهاى قرآن و پیشوایان اسلام را درباره این ارکان ، در سه بخش ارائه مى نماید . بخش اوّل ، شامل چهار فصل است و در آن ، مسئولیت جامعه اسلامى در ساماندهىِ خانواده هاى شایسته ، نقش وراثت در خوش بختى فرزند ، نقش تغذیه پدر و مادر در سلامت و سعادت فرزند ، و نقش چگونگى انعقاد نطفه در آینده فرزند از زبان پیشوایان اسلام ، بیان مى شود . در بخش دوم ، حقوق کودک از نگاه اسلام ، در شش فصل ارائه مى گردد : فصل اوّل ، درباره حقوق نوزاد است ، این حقوق عبارت اند از : 1 . بزرگداشت تولّد ، 2 . غسل ولادت ، 3 . اذان گفتن در گوش راست و اقامه گفتن در گوش چپ ، 4 . کام برداشتن با آب فرات و تربت سیّدالشهدا ، 5 . انتخاب نام نیکو ، 6 . تراشیدن سر و صدقه دادن هم وزن آن طلا یا نقره ، 7 . عقیقه کردن ، 8 . ختنه کردن . فصل دوم ، درباره حقوق کودک شیرخوار است . این فصل ، رهنمودهاى پیشوایان اسلام درباره تغذیه کودک از شیر مادر و یا دایه شایسته و ضرورت احترام به احساسات نوزاد را بیان مى نماید .

در فصل سوم ، تعلیم و تربیت کودک ، به عنوان مهم ترین حقوق کودک ، مورد بررسى قرار مى گیرد و نکات مهمّى درباره اهمیّت تعلیم و تربیت کودک و مسئولیتى که دولت اسلامى و خانواده ها در این زمینه دارند (از مهم ترین چیزهایى که هنگام تربیت کودک ، ضرور است و تربیت جنسى او و از همه مهم تر ، روش تربیتى اسلام) ارائه مى گردد . در فصل چهارم ، اخلاق تربیت ، مانند : مهربانى با کودک ، احترام به کودک ، سلام کردن به کودک ، عدالت رفتارى میان فرزندان ، وفا به وعده داده شده به کودک و شاد کردن او ، به عنوان حقوق تربیتى کودک ، مطرح مى شود . در فصل پنجم ، توجّه مربّیان به نقش آرایش و ارضاى حسّ زیبایى طلبى کودک ، و همچنین نقش بازى در رشد کودک ، جلب مى گردد . در فصل ششم ، تأکید بر دعا براى فرزندان و نهى از نفرین کردن آنها ، بیانگر نقش تربیتى دعا در کنار برنامه ریزى و تلاش است . لذا از آن به عنوان یکى از حقوق کودک ، یاد مى شود . دعاى امام سجّاد علیه السلامبراى فرزندانش که در پایان این فصل آمده ، رهنمود ارزنده اى براى خانواده هاى مسلمان است . بخش سوم ، اختصاص به وظایف کودک دارد . بر مربّى شایسته ، لازم است علاوه بر انجام دادن وظایفى که در بخش اوّل و دوم این مجموعه آمده ، زمینه وظیفه شناسى کودک را نیز فراهم سازد . این بخش ، در چهار فصل ، رهنمودهایى را در زمینه وظایف شخصى کودک ، وظایف او در برابر پدر ، مادر ، آموزگار ، بزرگ تر از خود و دوستان ، تقدیم مى دارد .

برای خواندن و دریافت کتاب اینجا را کلیک کنید.